Reisverslag Japan in de lente

680

Een dikke week Tokio en twee dagtrips buiten de stad. Mijn reis door Japan was kort, maar krachtig. Het heeft mij verwonderd, verbaasd, verrast. Ik vond het heerlijk om weer een nieuwe cultuur te leren kennen en als een klein kind alles als een spons in mij op te nemen. En het wereldberoemde kersenbloesemfeest maakte -zoals verwacht- de ervaring compleet! Lees hier mijn reisverslag over Japan in de lente met inspiratie en tips.

De oude wijken Yanaka en Asakusa

Yanaka. Als je hier rondloopt vergeet je compleet dat je in de grootste en drukste stad ter wereld bent. Hier wandel je door hele oude straatjes met typisch Japanse huisjes in een oase van rust. Je hoort hier bijna niets, tot je in het enige winkelstraatje komt dat deze wijk rijk is. Ook de grote begraafplaats is enorm indrukwekkend. Hij is namelijk prachtig; het lijkt wel één grote Japanse tuin. Zoveel aandacht voor detail. Hier zag ik de eerste kersenbloesemboom in volle bloei. Er loopt een grote straat door de begraafplaats met bloesembomen aan beide kanten, maar al deze bloesems zaten helaas nog in de knop.

Door naar de wijk Asakusa. Ook dit is een buurt die je gezien moet hebben. Wel een stuk toeristischer dan Yanaka, maar ook erg mooi. Ook hier vind je veel laagbouw en smalle straatjes waar je fijn doorheen kunt struinen en de sfeer van het echte Japan kunt proeven, maar je vindt er ook veel restaurants, barretjes en winkels. Een wijk met twee gezichten waar oud en nieuw hand in hand gaan. Hoogtepunt: de Senso-Ji tempel. Waar je natuurlijk even een wens moet doen. Je betaalt 100 Yen, schudt denkent aan een wens een koker tot er een stokje uitvalt met een nummer. Dat nummer hoort bij een laatje in de kast voor je die je opent en waar je je toekomst op voorspelt ziet staan. Vervolgens knoop je dit blaadje vast op een rek. Op en top Japans.

Dagtrip tempeldorpje Kamakura

Vanuit Tokio kun je verschillende dagtrips maken. Tijdens mijn research stuitte ik op het dorpje Kamakura. Een dorpje ten zuiden van Tokio aan zee, dat vol staat met prachtige tempels. Ik ben echt gek op tempels. Rondreizend door Thailand, op Bali en in Hongkong sloeg ik ook geen tempel over. Kamakura was dan ook echt een voltreffer.

Lees ook: De mooiste bezienswaardigheden van Kamakura [dagtrip vanuit Tokio]

Ik bezocht meerdere tempels, waaronder de Kotoku-in met een gigantische boeddha en de Hokoku-ji met een prachtig bos van bamboe, maar de Hase Kannon tempel is één van de allermooiste die ik ooit zag. Zoveel prachtige details! Ook maakte ik een traditionele bruiloftsceremonie mee bij de Tsurugaoka Hachimangu tempel. Een topdag! Een uitgebreid verslag van deze trip volgt zeker nog.

Bloesems, bloesems, bloesems!

Ik boekte mijn ticket en hotel in Tokio al in augustus, want ik plande mijn reis tijdens het kersenbloesemfeest Hanami. Een wereldberoemd evenement en daardoor is het verstandig om dit ver van tevoren te boeken. De kersenbloesems bloeien meestal eind maart/begin april. Ik gokte op aankomst 28 maart. Toen in januari de voorspelling kwam dat het feest dit jaar op 30 maart van start zou gaan sprong ik een gat in de lucht. We hadden goed gegokt! Maar toen we in Tokio aankwamen zagen we al dat dit niet klopte. Het was erg koud geweest de afgelopen weken en ook nu was het zeer fris voor de tijd van het jaar (vandaar de muts op mijn hoofd), waardoor de bloei vertraging had opgelopen.

De eerste paar dagen zagen we dan ook vooral veel kersenbloesems met dikke, gesloten knoppen, maar langzaamaan kleurde de stad steeds witter en roze. Zó mooi! Absolute hoogtepunten waren de wandelingen door het Ueno Park, waar het vooral ’s avonds enorm gezellig is. De hele dag zitten Japanners op een picknickleed onder een kersenbloesem te eten, drinken, kletsen en spelletjes te doen. Het deed mij denken aan onze Koningsdag.

Lees ook: 21x leuke, betaalbare hotels in het centrum van Tokio

Maar er zijn meer plekken waar je vooral tijdens Hanami geweest moet zijn. Neem de wijk Naka Meguro waar de Meguro rivier in een gracht door de wijk stroomt, omringd door bloesems.

De Shinjuku Gyoen National Garden is een waanzinnig mooie groene oase in hartje stad met een Japanse tuin en meerdere, gigantische bloesems.

En dan nog de Chidoriga-Fuchi. Al jaren had ik een soortgelijke foto in een Pinterestboard staan en nu zag ik het met eigen ogen. Het contrast van de moderne gebouwen op de achtergrond, de serene rust van het water en de bloeiende bloesems is adembenemend.

Shibuya en Harajuku

Voor drukte, veel winkels en restaurants moet je naar Shibuya en dan natuurlijk oversteken over de Shibuya Crossing. Het grootste, drukste verkeersplein ter wereld. Times Square in New York is er kinderspel bij! Voor het beste zicht geniet je van een lekkere latte bij de Starbucks aan het plein en blijf je eindeloos naar buiten staren. Wat een bizar schouwspel. Leuk weetje: deze Starbucks betaalt de hoogste huur ter wereld.

Op zondag is de wijk Harajuku the place to be. Vooral de meest bekende straat Takeshita is gigantisch druk. Je vindt er veel winkels waar je verkleedspullen kunt kopen of huren en je kunt er smullen van crêpes. Het meest populair zijn die van Santa Monica, gevuld met aardbeien en slagroom. Verder is het hier zien en gezien worden. Hipsters, toeristen, verkleedde lolita’s en meer vullen de straten. Meest mooie winkel: Opening Ceremony. Alsof het is aangekleed met washi tape!

Roadtrippen… of niet

De laatste twee dagen in Japan zouden we roadtrippend door Nikko National Park doorbrengen. Je leest het goed; zouden we. Au! Soms gaan dingen op reis niet zoals gepland. We checkten ’s morgens vroeg uit en reisden terug naar Narita Airport (ongeveer 2 uur met het openbaar vervoer van deur tot deur) om daar onze huurauto via Sunny Cars op te halen. Roadtrippen met een auto van Sunny Cars is altijd fijn, want je boekt bij hen alles inclusief, waardoor je reis zorgeloos van start gaat. Mits je er natuurlijk zélf voor zorgt dat je je internationale rijbewijs bij je hebt, om maar wat te noemen. We staan aan de balie van het autoverhuurbedrijf en… NEEEE internationaal rijbewijs kwijt! En de Japanners zijn onverbiddelijk: zonder dat simpele stukje papier met stempeltje en erop vastgeniete pasfoto geen auto. Dus weer terug naar Tokio stad en nieuwe plannen maken!

Lees ook: 5x tips voor autorijden in Japan.

Geisers, bergen en meren in Hakone

Na veel uitzoekwerk hadden we het voor elkaar: een dagtrip Hakone per metro’s, bussen en treinen werd het nieuwe plan. Hakone is een prachtig natuurgebied op ongeveer anderhalf uur treinreizen vanuit Shinjuku, Tokio. In Hakone hebben we per trein, bus en kabelbaan rondgereisd. Het was gelukkig toch nog een heerlijke laatste dag in Japan. Met voeten in de sneeuw, stomende geisers in Owakudani, het prachtige Lake Ashi en een goed zichtbare Mount Fuji! Ook zag ik nog twee mooie tempels.

Helaas was de wandelroute langs de geijsers in Owakudani gesloten door te hoge vulkanische activiteit, maar gelukkig ga in september weer naar IJsland voor het betere geijserwerk.

Als kind was ik al in de ban van de Fuji berg (foto hierboven). Ik gebruikte namelijk altijd Fujifilmrolletjes en daar stond die berg op. Het is heel lastig om Mount Fuji in het echt te bewonderen, omdat de berg bijna altijd omhuld wordt door wolken en mist, maar ik zag hem heel duidelijk van een afstand en later dichterbij met slechts één wolk ervoor. Net op tijd, want een half uur later was hij compleet verdwenen. Ik zal nog een apart artikel schrijven over hoe je er komt etc, want dit is een grote aanrader in combinatie met een stedentrip Tokio.

Wat ik van Japan vond

Opvallend rustig! Ondanks dat het op sommige plekken wel een mierenhoop aan mensen lijkt voelt het niet super druk aan. Het lijkt wel alsof er een geluidsfilter over het land ligt. De mate waarin alles strak wordt geregeld vond ik ook fascinerend. Zo staan er overal mannetjes op straat om alles in het gareel te houden (ook als het helemaal niet druk is). Sta je bij een ticketautomaat van de metro te klungelen; hup daar komt een mannetje aangerend om je te helpen. Alles in een razendsnel tempo! Japanners zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam. Als ze zelf geen Engels spreken dan zoeken ze iemand die dat wel kan.

En dan de vrolijke geluidjes en de pasteltinten. Zo hoor je het geluid van kwetterende vogeltjes in de stations en zijn de pasteltinten doorgevoerd tot de markeringen op straat. Alles is serieus kawaii, oftewel schattig in Japan. Ik kan me voorstellen dat je er echt een andere mindset van krijgt. Een keihard toeterende vuilniswagen horen of een vrolijk kinderliedje (ja, serieus) om aan te geven dat je opzij moet gaan maakt nogal een verschil toch? Geweldig!

Waar ik wel erg van schrok is de hoeveelheid plastic dat in dit land omgaat. Alles, maar dan ook echt alles wordt in plastic verpakt. Zelfs als je een zak snoep koopt zitten de snoepjes apart verpakt in de zak! Overal staan vending machines om flesjes drinken uit te halen. Ik vind dat anno 2017 echt niet meer kunnen, al helemaal niet in één van de meest druk bevolkte landen ter wereld. Daarentegen zijn de straten bijna brandschoon. Iedereen gooit alles netjes in de prullenbak.